Militaire academie
Onderwerp: Private Military Compagnies (oa Wagner)
Spreker Bde Gen Vl b.d. Wouters Patrick
Curriculum Vitae – Patrick WOUTERS
Na zijn humaniora studies aan het Atheneum van Oostende, wordt Patrick Wouters opgenomen in de 115e promotie “Alle Wapens” van de Koninklijke Militaire School.
Hij volgt de elementaire vliegopleiding in Goetsenhoven en wordt in 1980 naar Texas gestuurd voor zijn voortgezette vliegopleiding in de United States Air Force. Na zijn conversie op Mirage, doorloopt hij alle operationele functies in het 1° Smaldeel Jager-Bommenwerpers te BIERSET, nabij Luik.
Na het behalen van het Stafbrevet in het Koninklijk Hoger Instituut voor Defensie, volgt hij een conversie op F16 en neemt in september 1992 het bevel van het 349e Jachtsmaldeel, op dat ogenblik nog gelegerd in Bevekom.
In 1994 vervoegt hij de Divisie Operaties van de Staf van de Luchtmacht, waar hij verantwoordelijk wordt voor de uitdrukking van de behoeften voor het renovatieproject van de F16 ‘Midlife Update’ en het aansturen van operationele informatica-netwerken.
Hij ruilt deze staffuncties in voor operationele taken als Commandant van de Vlieggroep van de 10e Tactische Wing te KLEINE BROGEL op het ogenblik dat de vliegoperaties van de NAVO in de BALKAN aangevat worden.
Half 1999 wordt hij toegewezen aan het Koninklijk Hoger Instituut voor Defensie om er luchtoperaties te onderwijzen aan de kandidaat Bachelors en Masters, alsook aan de Hogere Stafcycli van Defensie. Hierop volgend wordt hij aangeduid als Chef Operaties (A3) van het nieuwe Hoofdkwartier COMOPSAIR.
Als Korpscommandant van de 10e Tactische Wing te KLEINE BROGEL voert hij vanaf 2004 het bevel over een eenheid met 1350 Belgen en 150 Amerikanen, die gezamenlijk een vijftigtal F16’s paraat stellen en inzetten in vliegoperaties.
In 2007 wordt hij afgevaardigd naar het NAVO Hoofdkwartier als adjunct van de Vertegenwoordiger van België bij het Militair Comité van de NAVO.
In 2009 wordt hij aangesteld als Brigade-Generaal en neemt – op aanwijzing van het Militair Comité – de functie waar van “Deputy Director, Plans & Policy Division van de Internationale Militaire Staf van de NAVO.
Na 37 jaar dienst bij de Belgische Luchtmacht wordt hij op rust gesteld in Oktober 2012, maar wordt een maand later aangesteld door de Secretaris-Generaal van de NAVO als rechterhand van de Assistent Secretaris Generaal bevoegd voor Defensie Politiek en Planning. Deze functie neemt hij waar tot eind april 2022.
In september 2010 stelt hij een Doctoraatsthesis (in de Engelse taal) voor aan de Vrije Universiteit Brussel (Vakgebied Politieke en Sociale Wetenschappen) waarin een kritische blik wordt geworpen op het aanwenden en financieren van zogenaamde ‘Private Military Companies’. Als onderzoeker verbonden aan het ‘Centre for Security Diplomacy and Strategy’ (CSDS) blijft hij actief in het vakgebied en geeft hij op regelmatige basis lezingen aan het NATO Defense College in Rome.
Naast de bekende beveiligingsfirma’s bestrijkt het onderzoeksdomein de privé-firma’s die voornamelijk ingehuurd worden ter ondersteuning – en soms ter vervanging – van nationale strijdkrachten onder NAVO of Europees bevel. Een nieuwe dimensie werd aan deze problematiek gegeven door de inzet van Russische huurlingen tijdens interne conflicten om ondemocratische regimes in het zadel te houden (voornamelijk in Afrika) of het tij te doen keren op buitenlandse slagvelden (zoals in Oekraïne). Een minder bekende toepassing is de inzet van privé-milities voor de bescherming van Chinese belangen op het internationale toneel.Patrick WOUTERS is gehuwd, woont in Sint-Truiden en heeft 3 kinderen.
Inleiding – Private Militaire Ondernemingen:
COMPLEMENTAIR of CONCURRENTIE voor publieke Defensie & Veiligheid
De Wet van 2 oktober 2017 regelt de ‘private en bijzondere veiligheid’ in België.
Ze bepaald de voorwaarden waaraan particuliere beveiligingsondernemingen moeten voldoen, maar verbiedt expliciet het gebruik van geweld en wapens, behalve in gevallen van wettige zelfverdediging.
De facto is de werking van Private Militaire Ondernemingen dus niet voorzien door de Belgische wetgever. Nochtans spelen Private Military Companies (in het Engelstalige jargon) in nagenoeg alle huidige conflicthaarden een bepalende rol en delen ze het operatietheater met ‘publieke’ ordestrijdkrachten en militaire formaties. Dikwijls worden ze omschreven als geheimzinnig en controversieel, vooral wanneer ze elke vorm van transparantie schuwen, zeker als hun klantenbestand bestaat uit gouvernementele organisaties of wanneer ze achter de schermen worden aangestuurd door staatsorganen en geheime diensten, zoals recentelijk in Rusland en China gebruikelijk is geworden.
Nochtans bieden PMO’s ook positieve perspectieven wanneer ze complementair en goed gecoördineerd worden ingezet: ze maken militairen en politie vrij voor hun kerntaken en zijn zelfs onmisbaar geworden voor sommige bewakingsopdrachten en defensie capaciteiten, die door opeenvolgende besparingen en herstructureringen op de achtergrond zijn geraakt.
Maar excessen als het beruchte BLACKWATER tijdens de conflicten in Afghanistan en Irak en het moordwapen van Putin, dat de misleidende roepnaam WAGNER meekreeg, bewijzen dat het fenomeen van private legers niet meer weg te denken valt in deze onrustige wereld en dat we publieke defensie en veiligheid moeten behoeden voor concurrentie die enkel door winstbejag is gemotiveerd.
